Uitslag: 1-2
Direct vanaf het begin liet Benfica het combinatievoetbal zien dat het zo goed kan spelen. Benfica speelde in een hoger tempo dan Chelsea, dat zich pas na 20 minuten in de wedstrijd meer liet zien. Het lukte Benfica om tot in de zestien van Chelsea te combineren, alleen werd steeds niet de juiste man gevonden, die een schot kon lossen.
Chelsea startte met David Luiz op het middenveld, die normaal centraal in de verdediging speelt. Hij is duidelijk niet gewend om op die positie te spelen. Zijn balbehandelingen en zijn manier van positie kiezen, lieten duidelijk zien dat deze niet van een middenvelder zijn. Wel heeft hij wanneer hij niet onder druk wordt gezet een uitstekende pass in huis. Hij werd ook vaak overlopen door de middenvelders van Benfica, omdat hij niet voldoende ondersteuning kreeg van Frank Lampard en Juan Mata. Lampard kan het op zijn leeftijd duidelijk niet meer belopen en Juan Mata was onzichtbaar ergens voorin. Aan de andere kant, bij Benfica, ligt de sterkte van het team juist op het middenveld, met spelers als Nemanja Matic, Nicolas Gaitán en Enzo Pérez. Met het doorschuiven van Ezequiel Garay naar het middenveld, creëerde Benfica een man meer situatie op het middenveld.
Ondanks dit overwicht van Benfica was de grootste mogelijkheid voor Chelsea, een dwarrelschot van Lampard, werd knap met één hand uit het doel gewerkt door keeper Artur.
Na rust was het Fernando Torres, die tegen de verhoudingen in, de score opende. Via een verre uitgooi, werd de bal doorverlengd, waarna Torres simpel wegdraaide bij Garay, Luisão slap handelde en hij uiteindelijk Artur omspeelde. Benfica reageerde hierop met een dubbele wissel. Met de wissels nog koud in het veld, kwam Benfica via een penalty, genomen door Óscar Cardozo, terug in de wedstrijd, na een handsbal van César Azpilicueta. Naar mate de wedstrijd vorderde, werd het spel slordiger en waren er meer overtredingen. Het hoge tempo uit de eerste helft werd niet meer behaald. Net als Artur voor rust, hield Petr Cech, een uithaal van Cardozo, met één hand uit het doel. Naar het einde van de wedstrijd toe, was het Benfica dat meer aanzette. Hierdoor ontstond er wel meer ruimte voor Chelsea om er gevaarlijk uit te komen. Lampard was nog het dichtste bij een doelpunt, een schot van buiten de zestien belandde op de lat. De wedstrijd leek af te stevenen op een verlenging, maar een corner in de laatste minuut voor Chelsea, zorgde voor een sensatie. Na een prachtige kopbal van Branislav Ivanovic, zeilde de bal het doel in. Mentaal brak Benfica en ook fysiek was het beste er van af. Toch kreeg Benfica nog kans, direct na de aftrap was Cardozo nog dicht bij de gelijkmaker, maar de bal werd door Gary Cahill, al liggend op de grond, weggewerkt.
Na de eerste plek in de competitie te hebben verloren, afgelopen weekend aan Porto, door ook een doelpunt in de laatste minuut, maakt dit verlies voor Benfica, het drama nog groter. Zowel spelers als supporters waren in tranen. Voor Benfica is dit het zevende verlies op rij in een bekerfinale en blijft 1962, het jaar met een laatste winst in een bekerfinale. Zo blijft de vloek die de Hongaarse trainer Béla Guttmann over Benfica heeft uitgesproken in stand. Met Guttmann als trainer en een jonge Eusébio als sterspeler, liet Benfica zich in 1961 en 1962 tot beste club van Europa kronen. De excentrieke Hongaar stapte op, nadat hij geen opslag kreeg, toen hij hier bij de clubleiding om vroeg. Het verhaal gaat dat hij zou hebben geroepen dat Benfica in nog geen 100 jaar een Europese beker zou veroveren.
Chelsea is nu houder van de Champions League (t/m 25 mei) en de Europa League, een unicum in de geschiedenis. En dat met zeer matig voetbal. En die dikke Spaanse ober, Rafael Benítez, pakt toch weer een prijs.
Niet altijd wint de beste ploeg, nu wint de gelukkigere ploeg.
Meest opvallende speler: Nemanja Matic
Meest teleurstellende speler: Juan Mata
Geen opmerkingen:
Een reactie posten